Zes kinderen zonder vader en moeder in de schuilkelder

Mevrouw T. Bouwmeister was de middelste van zes kinderen. Mijn moeder was twee jaar daarvoor door ziekte overleden en mijn vader was altijd druk op zijn tuindersbedrijf. Mijn oudste broer werkte na schooltijd mee. Het was oorlogstijd en toch probeerde mijn vader zijn bedrijf gewoon door te zetten. In 1944 kregen we huishoudelijke hulp via de pastorie; Een Haagse dame met bontjas. Zij, mevrouw Kan, had een grote koffer met prachtige kleding. Altijd heb ik mij afgevraagd of zij een onderduikster was omdat ze niet echt paste in ons huis. Maar ze was aardig. We hoorden van de evacuatie in Arnhem, maar wij konden blijven. Door de Duitsers werd veel geschoten op parachutisten. Er werden kanonnen geplaatst in de bongerd en op ons terrein vochten ook Duitsers.
Wij zaten al zes weken in zelfgemaakte schuilkelder, een soort loopgraaf met een provisorisch dak erop. De ergste dag was 13 oktober; mijn vader ging met mijn nichtje uit de schuilkelder om voor ons eten te halen en de varkens los te laten. We konden niet meer voor de dieren zorgen. Er waren granaatschoten en ze werden geraakt. Mijn vader was op slag dood en mijn nichtje overleed 2 uur later. We hebben die twee begraven op het kerkhof Op ’t Zand. Zes kinderen zonder vader en moeder met een deftige Haagse dame als hulp in de schuilkelder. Op bevel van de Duitsers moesten we evacueren. Ik kon, toen ik uit de schuilkelder kwam, niet meer rechtop staan. De Haagse dame vluchtte met ons naar Den Haag. Ontheemd, ontredderd, vol angst en verdriet gingen we op weg. Vanuit Huissen liepen we via de Rijn. Ik zag een koe in de Rijn vallen toen wij daar liepen. Ik weet ook nog dat mijn broer terug moest om iets op te halen. We lagen op de grond te wachten op zijn terugkomst. We liepen richting Utrecht en moesten regelmatig wegduiken als er werd geschoten. We strandden in Waddinxveen en kwamen bij protestantse mensen in huis. We waren katholiek en zij konden ons niet opnemen. Via de pastoor kwamen ik en mijn zusje bij een veehandelaar terecht en de rest van de groep op twee andere adressen. Wij hadden het goed. De Haagse dame is toen weggegaan. Na de capitulatie mochten we terug.
Voor mij is de oorlogstijd heel traumatisch geweest en mijn hele leven heb ik er last van.