Vader met een carbidlampje voorop

Christel Benter woonde in september 1944 in de Hersthoornstraat in de Arnhemse wijk Heijenoord.
Na de evacuatie kwam ze met haar familie op een boerderij in de buurt van Ermelo terecht.
Christel herinnert zich nog goed dat op die zonnige zondag de lucht zwart zag van de parachutisten en dat ze bommen in het centrum van de stad hoorde ontploffen. De volgende dag zocht het gezin van zeven personen de schuilkelder op, samen met oom Frans.  Hun buurt kreeg het zwaar te verduren. Naast het huis van de buren stond een Duitse tank met de loop gericht op Oosterbeek.
Door granaatinslagen liepen de huizen in hun straat veel schade op. Christel herinnert zich dat de Noordelijke Parallelweg later bezaaid lag met doden.
Haar vader werkte bij de PTT-telefoondienst en gaf informatie door aan het verzet, maar dat wisten zijn kinderen niet.
Na de evacuatie vonden ze, met poes Mimi, onderdak bij boer Wijlhuizen in Warnsborn.
Oom Frans vertrok naar een ander adres. Onderweg moesten ze op de Bakenbergseweg langs zes grote kanonnen die stonden te vuren, terwijl de koeien in die wei gewoon werden gemolken.
Een griezelige ervaring had Christel toen zij met haar broertje in het bos een Duitse soldaat tegen een boom zagen zitten, met een gaatje tussen zijn ogen: Dood dus.
Op 16 oktober vertrok de familie met paard en wagen en fietsen via Otterlo naar Barneveld. Ze zouden met een witte auto met een rood kruis naar Soest worden gebracht.
Hun vader vertrouwde het niet en liet zijn kinderen voor Ermelo uitstappen.
Hun ouders gingen op de fiets door de bossen en zouden hen daar oppikken.
Na lang wachten werden de kinderen met hun ouders herenigd. Via de kerk vonden ze een paar dagen later onderdak op de boerderij van Gerrit van Bentem in het buurtschap Telgt.
Ze gebruikten het ‘bakhuisje’ en sliepen op zolder boven de koeien.
’s Avonds liepen ze daarheen: Vader met een carbidlampje voorop.

De kinderen genoten van de omgeving en hebben niet echt honger geleden. Wel misten ze dat schooljaar.
Op 14 april 1945 kwamen de Canadezen: Een onvergetelijke gebeurtenis. Na de bevrijding gingen ze met paard en wagen terug naar Arnhem.
Oom Frans heette eigenlijk Jacob Looper, was Joods en had de oorlog overleefd. Thuis was alles kapot of gestolen, maar het gezin, inclusief poes Mimi, was compleet gebleven.