Teruggaan naar verboden gebied

Op een dag bleef mijn vader lang weg, toen ben ik zonder dat mijn moeder dat wist de donkere weg van Harskamp naar Otterlo gelopen op zoek naar mijn vader.
Mijn vader trof ik aan in een school, gewond aan zijn hoofd, schampschot gelukkig, dwars door zijn hoed. Mijn vader, 35 jaar oud toen, droeg dagelijks een vilten hoed.
Ik weet nu nog niet hoe ik het durfde, die weg te lopen in het donker langs Duitse soldaten in kazernes.
Ik was pas 14 jaar.
Ik herinner me nog dat ik in Harskamp voor de gaarkeuken aardappels heb moeten schillen.
Op 23 oktober moesten we weg uit het huis waar we woonden; de NSB-ers kwamen terug.
We zijn met een kar, getimmerd door mijn vader, weer op pad gegaan.
Het hout hadden mijn broertje en een vriendje van de Duitsers gejat.
Uiteindelijk zakte de kar onderweg van Harskamp naar Utrecht in elkaar.
In Utrecht, onze volgende halteplaats, woonde een oom en tante.
Omdat vrijwel onze hele familie van beide kanten (veel ooms en tantes) in Vlaardingen woonde, wilden we daar naar toe.
Vader is vooruit gegaan, op de enige fiets die we hadden, om voor ons vervoer te regelen.
Hij kwam met een bakfiets terug en toen konden we met z’n allen verder naar Vlaardingen.
Moeder op de bakfiets, zusje en ik op de fiets en mijn broertje moest helpen de andere kar te duwen.

De hele evacuatietijd zijn we in Vlaardingen gebleven, dus de hongerwinter meegemaakt

De hele evacuatietijd zijn we in Vlaardingen gebleven, dus de hongerwinter meegemaakt. Was niet niks. Met een vriendin moest ik in de kou naar het Westland op de fiets met banden gemaakt van oude autobanden. Daar bij tuinders gaan vragen om spruiten en witlof, terwijl ik helemaal niet hou van spruitjes en witlof. Vader durfde de straat niet op om mee te gaan. Met mijn broertje moesten we ook sintels rapen die uit de stoomtreinen gegooid werden. Ik weet niet waarvoor dat was. We woonden eerst bij een oom en tante met drie kinderen. Oom was banketbakker; achter de winkel was een kamer, daar leefden wij met zijn vijven.
Ik ben daar weer naar mijn oude school gegaan, Mulo. Ik vond het maar matig, want de leerstof was toch niet hetzelfde. Ik deed ook niet erg mijn best, want ik zou toch weer naar Arnhem gaan.