Het huis had een voltreffer gekregen
Tonny Waltmann zei bij aanvang van ons gesprek; ”Goh mens, m’n hoofd is een zeef ”. Ze was twintig toen ”het” begon. Zij woonde op dat moment met ouders en broers in de Wormselaan in Arnhem. Ze kon met moeite de gebeurtenissen terug halen, hoewel dat allengs beter ging naarmate ons gesprek over vroeger vorderde. Nu was haar woonadres, boven aan de Hommelseweg, nogal ver verwijderd van de gevechten om de Rijnbrug, dit is de reden, waarom vooral de laag overvliegende geallieerde vliegtuigen en hoorbare inslagen (zoals op de Vijverlaan) haar zijn bijgebleven. Ook de angst ervoor is gebleven, gedurende de rest van haar leven. Met zijn elven, acht broers en ouders, werd het eerste evacuatie-adres in Garderen lopend bereikt waarna uiteindelijk Huinen (bij Putten) het eindstation voor de rest van de tijd werd.
Bij terugkomst na de bevrijding bleek het huis een voltreffer te hebben gehad.
“Tja”, en toen nam het leven weer zijn werkzame loop.
Door Tonny Waltmann, geboren 1924; bewoner van ”de Kohlmann ”
Plaats een reactie
Wilt u een reactie geven?