Brief aan de familie Poststempel 05-11-1944. Deel 2

Dinsdagochtend wilden we naar huis in de Voermanstraat, juist toen kwamen grote groepen Duitsers in ganzepas achter ons huis langs, sluipend naar het bosch.
We vluchtten naar de overburen, die hadden een goede kelder.
Vrijdag 22 sept. heb ik me naar de zaak gewaagd. Oorlogsstemming; trams midden in de straat stil, vluchtende menschen, rijen bij het water en eten halen, rode kruis auto’s.

’s Zaterdag weer landingen; weer schieten, inslag van projectielen. Zondagmorgen vond ik bij de schuilkelder een granaatscherf van 17 cm lengte en 4 cm dikte gloeiend heet. Het was duidelijk, we moesten weg. Zondag kwam er bericht dat we maandagavond om 8 uur weg moesten zijn. We besloten maar direct te gaan, voor de groote stroom. Het regende, het geschut bulderde, troepjes vluchtelingen met witte doeken trokken de Amsterdamseweg op. Toen we de Marislaan opgingen kwam er een salvo Engels vuur, we maakten rechtsomkeer, ons werd aangeraden richting Otterloo te gaan. Tot de “Leeren Doedel” dat hotel met speeltuin zagen we oorlog; geschutstellingen, mitrailleursnesten, uitgebrande auto’s, kapotgeschoten bomen, parachutes in wanorde langs de weg. Verder een nog ergere aanblik dode Engelsen en Duitschers. We gingen met de Fam. Claesens. Mw. Claesens verwachtte over 14 dagen een baby.

Maakt U niet bezorgd over ons, wij komen er wel doorheen, ook al heb ik maar 1 paar schoenen en geen winterjas.

Willy duwde de kinderwagen met Rina, ik de fiets met de trekkar, daarachter het wandelwagentje. Hankie op de fiets. Onderweg moesten we het bosch in vluchten voor vliegtuigen.
We deden over 17 km 5½ uur. In Otterloo kregen we soep en om half negen gingen we naar ons nachtleger een huisje van 6x4m, waar we met z’n negenen op stroo sliepen. De volgende dag kregen we er een dubbel huisje bij. Water moesten we halen en hout in het bosch zagen, zoo leven we nu al 5 weken geloof ik. Momenteel zijn alle drie de kinderen ziek, dysenterie. Marina en Hankie iets beter, maar Pim niet veel vooruitgang. We krijgen van het Roode Kruis 7 boterhammen per persoon per dag plus ¾ liter eten.
Verleden week ben ik met een Roode Kruisauto naar Arnhem geweest, wat ziet die stad eruit, de binnenstad verbrand en heel veel vernield en weggegapt.

Dit is zoo het nieuws. Ik hoop dat het U in goede welstand aantreft. Tot ziens, Hartelijke groeten en sterkte allemaal. Maakt U niet bezorgd over ons, wij komen er wel doorheen, ook al heb ik maar 1 paar schoenen en geen winterjas.