Het geluid van vliegtuigen

Ouders van Lies Kievid

In september 1944 woonde Lies Kievid, die toen nog Lies Heemskerke heette, in Het Broek in Arnhem.
Ze woonde daar met haar vader en moeder, in een gezin met 15 kinderen.
Het eerste dat Lies merkte van de Slag om Arnhem waren de vliegtuigen die overkwamen en het vreselijke geluid dat ze maakten.
Op zo’n moment kropen ze met z’n allen bij elkaar in de woonkamer, met matrassen en dekens en al: Dan zo dicht mogelijk tegen elkaar aan om bescherming te zoeken.
Toen ze een keer onderweg waren tijdens de evacuatie, alles lopend, kwam er op een gegeven moment nog een vliegtuig over.
Om dekking te zoeken schuilden ze met z’n allen in een kuil en daarna ging het weer verder.
Eerst naar Teenre naar de familie Willemse, een kameraad van de vader van Lies.
Daar konden ze een poosje blijven.
De tweede helft van de evacuatie verbleven ze in Baak, in een pand dat half boerderij en half woonhuis was. Ook daar moesten ze binnen blijven als er vliegtuigen overkwamen.
Vader Heemskerke was brandweerman en bleef dat ook in de oorlog; dus hij verdiende nog wel wat.
Eten was er meestal wel genoeg.
Zo gauw het kon na de bevrijding gingen ze terug naar Arnhem.
Hun huis stond er nog wel, maar er was veel kapot en veel spullen waren weg.
Kapotte ruiten en gaten in muren en dergelijke werden door de woningstichting gerepareerd, maar vader Heemskerke heeft zelf ook veel gerepareerd.
Ook moesten ze op zoek naar nieuwe meubels en waar je het goedkoopst nieuwe kleren op de bon kon kopen.
In de oorlog was Lies niet meer naar school geweest, en na de oorlog moest ze direct aan het werk.
Eerst bij wasserij Putten en later bij Vedeco, de fruitfabriek aan de Klingelbeekseweg.
Vader en een van de broers waren nog bij de brandweer, maar twee andere broers zijn omgekomen in de oorlog, onder andere bij een bombardement op de bandenfabriek waar ze werkten.
Ook na de oorlog was Lies er niet altijd gerust op als ze vliegtuigen hoorde, meestal ging ze wel even kijken en soms zat ze zelfs rechtop in bed; sommige dingen blijven je een leven lang bij.