Met de bakfiets naar Apeldoorn

In Apeldoorn werd ik in januari opgeroepen om te werken. Ik moest wel, want mijn loon werd ook deels doorbetaald.
Ik heb gewerkt op het regiokantoor van de PGEM in Apeldoorn, maar daar was niks te doen.
We zaten de hele dag maar wat te praten en te borduren.
Veel nuttigs heb ik niet gedaan, maar het was wel gezellig.
Ze wilden me na de bevrijding daar nog houden ook, maar ik ben toch maar naar Arnhem teruggegaan.
In Apeldoorn was een groot aantal Arnhemse evacués, waaronder ook twee predikanten.
We hadden een eigen zondagse kerkdienst voor de evacués.
De kerken zaten mudvol, maar dat kwam ook omdat het de enige ontmoetingsplaats was waar je met anderen kon praten.
Alle verenigingen en clubs waren verboden.
Ook al had je wat geld, eten was vrijwel niet te koop.
We aten afwisselend koolraap en hutspot; ik heb er nog jaren een hekel aan gehad. Er was één keer per vlees.
Als meisje kon ik nog wel strooptochten op de fiets maken.
Bij boeren in de buurt van Deventer kreeg ik één winterwortel en een flesje melk. Ik moest naar huis lopen, want op mijn fiets met gladde banden in de sneeuw zou je kunnen vallen en mijn fles breken.
Ik heb eens een lange eenzame tocht gemaakt naar Barneveld. Ik kwam geen sterveling tegen.
Halverwege, op de heide kreeg ik de schrik van mijn leven: Er was opeens een vreselijk kabaal in de lucht. Horen en zien verging je. Ik wist niet wat ik moest doen.
Ik zag iedere jeneverbesstruik aan voor een soldaat, zo bang was ik.
Later bleek het één van de eerste V-1’s (experimentele Duitse kruisraket) te zijn, die vanuit Overijssel naar het al bevrijde Antwerpen vloog.
Ik had nog nooit een straalmotor gehoord.
Op de terugweg had ik mijn fietstassen vol etenswaren: Twee kalkoenen, roggemeel en bruine bonen.
Ik werd aangehouden door een paar Duitsers.
Ik dacht: “Oh jee, nu ben ik alles kwijt”.
“Wat hebt je daar”?,  vroegen ze.
“Ja”, zei ik, “Ik heb een zieke vader. Daar heb ik een heel eind voor gereden en ik vind het wel heel erg”. ‘”Nou, rijdt U maar door'”, was het antwoord.
Ik heb mijn tas niet eens open gehad.